شهید مرتضی آوینی :شهر زمینی خرمشهر در دست دشمن افتاد، اما شهر آسمانی همچنان در تسخیر شهدا باقی ماند. از باطن این ویرانیها معارجی به رفیع ترین آسمانها وجود داشت که جز به چشم شهدا نمیآمد ... و جنگ بر پا شد تا مردترین مردان در حسرت قافلهی کربلایی عشق نمانند. در پسِ این ویرانیها معارجی به سال ?1 هجری قمری وجود داشت و بر فراز آن، امام عشق ، حسین بن علی آغوش تشریف بر گشوده بود. هزاران سال بر عمر زمین گذشته بود و همواره جسم زمین فرسایش یافته بود تا روح آن آباد شود. «کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام.» / نوت از خانم کبری آسوپار / منبع : گودر باز